Beschutting

windsinger, hoge heg

Terwijl ik dit schrijf, ben ik bezig met een fietskampeervakantie in eigen land. Dat was een hele tijd geleden. Het zou puur vakantie worden, met alleen een blog. Niks met tuinen, de geest heeft ook af en toe rust nodig. Dus niks onderzoeken, niks leren.

Ha! Famous last words. Op de eerste dag van de expeditie leerde ik al dat ik in een veel minder goede conditie was dan ik dacht. Nou waren de omstandigheden verre van ideaal. Wie had er verwacht dat de temperatuur plotseling zou omslaan naar 28 graden? Maar toch….

Het tweede wat ik leerde, was dat spierpijn en stijve gewrichten nu ik ouder ben, een stuk langzamer minder worden dan toen ik jonger was -12 jaar geleden.

En het derde wat ik leerde, was dat iets dat een slimme zet lijkt, ook flink nadelen kan hebben. Dat geldt voor veel zaken, maar in dit geval heb ik het over beschutting. En dat heeft dan weer te maken met tuinieren.

Ik ben namelijk op de Wadden. Op de Wadden waait het altijd. Dat heeft als voordeel dat je er veel ‘Waddenbuitjes’ hebt. Dat zijn buitjes van 5 minuten, met flink verspreide regendruppels. Die buitjes waaien snel over naar het vasteland, waar ze zich gezellig verzamelen om samen eens lekker flink los te gaan. Dat is dan daar en niet hier. Maar het nadeel is, dat het hier flink koud kan zijn, want diezelfde wind die de regen verdrijft, waait ook dwars door je kleren.

Dus wat doet een zorgzame campingboer? Die laat een dichte heg groeien om de wind tegen te houden. Een windsingel is de vakterm. En ik moet toegeven, dat is goed gelukt. De wind wordt tegengehouden. Het is lekker beschut waar we staan. Ook ‘s nachts hebben we het daardoor niet koud.

Maar! Er is altijd een maar. Helaas zijn we niet de enigen die van beschutting houden. Vliegen en muggen zijn er ook dol op. En dus zitten we aan onze picknickbanken om ons heen te slaan, van top tot teen ingesmeerd met insektenwerende middelen. Overdag meppen we tegen de vliegen; ‘s avonds tegen de muggen. En we vervloeken de windsingel zeer.

Vliegen en muggen horen bij de natuur en als je de natuur de ruimte wil geven zul je ze moeten accepteren. Door al die beestjes vliegen er hier ook heel veel zwaluwen rond. En dat is weer hardstikke leuk. We genieten er elke dag van.

In je tuin wil je ook graag uit de wind zitten. Zeker in het voorjaar, als het soms koud kan zijn en het zonnetje lonkt. Alleen kun je met die beschutting ook te ver gaan en een vliegen en muggenparadijs creëren. Als je dat hebt gedaan, zit je niet meer gezellig in je tuin. Dan mijd je hem als de pest.

Wil je je tuin herinrichten, maar niet als vliegen- en muggenparadijs? Wil je weten hoe je een mooie tuin krijgt die goed is voor de natuur en voor jezelf, zonder deze nadelen? Doe dan mee met onze cursus ‘Zelf je tuin …….inrichten’. In september begint er weer een sessie.

Een tuin zonder nadelen? Dat wil toch iedereen, maar insekten horen bij de natuur.  Wat ga jij doen met je tuin?   Tja, wat wil je eigenlijk ? Vooral als je nog niet weet wat het gaat worden, maar wel dat het anders moet, dan ben je bij ons aan het goede adres.
Leer spelenderwijs wat je wil in je tuin. Leer en ontdek met onze cursus ‘Zelf je eigen tuin klimaatvriendelijk en natuurvriendelijk inrichten’. In september start er weer een nieuwe sessie.

“Tuin inrichten zoals jij dat wil met respect voor de natuur”

Maak een einde aan het getob over je tuin en geef je over aan je eigen creativiteit.
Doe nu mee en volgend voorjaar kun je al genieten van jouw droomtuin.

Ik zou het leuk vinden als dit blog je heeft geïnspireerd. Zou je dat met mij willen delen?

Geniet je van mijn tuinverhalen en wil je ze iedere week gratis in je mailbox ontvangen?
Druk dan op de knop hieronder, zo simpel is het.

Facebook
Pinterest

1 Reactie op “Beschutting

  1. Wel, ik ben echt een beetje jaloers. Als kind in Friesland opgegroeid, waren uitjes en vakanties op de Waddeneilanden voor de hand liggend. Later als tiener was Terschelling favoriet. Als Friezin-om-útens ben ik er met mijn gezin ook regelmatig heen gegaan, maar alleen naar Ameland en Terschelling.
    Zoete herinneringen, pure nostalgie. Ik heb nog bij de boekhandel in Midsland ‘Paulus de boskabouter’ gekocht, verteld in de drie Terschellinger talen (aanrader!). Want Paulus woont in Hoorn, in het bos waar wij vlakbij bivakkeerden.

    Ik herken de wind, niet de vele vliegen en muggen. Jammer dat die voor overlast zorgen. Maar de prachtige natuur zal veel goed maken. Geniet er nog van, van welk eiland dan ook! Vriendelijke groet, Petra.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *