Ik sta in mijn omgeving bekend als de olifant. Niet zozeer vanwege mijn gewicht, maar vanwege mijn geheugen. Vraag aan mij wanneer we iets bepaalds gedaan hebben en ik kan het antwoord snel oplepelen. Vlak daarna kan ik ook nog zeggen welke planten en dieren we tijdens die gelegenheid hebben gezien, wie er nog meer mee waren en wat we hadden gegeten. Zo dus. Olifant.

Maar toch, maar toch….er is iets geks met dat geheugen. En dat is dat het nogal selectief is. Ik kan me heel veel herinneren, maar voor sommige dingen moet ik dieper graven dan voor andere. Een van die dingen is het weer.

Neem nu de laatste tijd. Heerlijk voorjaarsweer is het niet geweest. Regen, regen regen. En wat zeg ik: Altijd weer hetzelfde. Manchester met zijn regen. Geen wonder dat hier iedereen depressief is. Zuchtend kijk ik naar buiten, wachtend op een droge dag, zodat ik eindelijk een keer kan snoeien.

Ondertussen dood ik de tijd door mijn inmiddels zeer uitgebreide collectie planten en tuinenfoto’s van onderschriften te voorzien. Ik ben nu bezig met 2022. En zo word ik er constant mee geconfronteerd hoe droog en heet het weer was in dat jaar. Foto na foto heb ik van planten met droogte en hitteschade. Dat het zo erg was….dat was toch even heel diep weggezakt.

Ik heb dat bij andere mensen ook wel gezien, maar bij hen kon ik dat nog afdoen met ‘die hebben nu eenmaal niet z’n goed geheugen.’ Die vlieger gaat bij mij niet op.

Hoe dan ook, dat vergeten van verleden weer heeft nogal gevolgen. Neem nou zo’n kleinigheid als welke planten je in je tuin zet. Sinds 2021 en 2022 kom ik steeds meer tuinontwerpen tegen die vol staan met Mediterrane planten. Want het is zo droog en warm, klimaatsverandering hè. Nou, niet helemaal. In de winter 2022/2023 stierven nogal wat van de planten die nu worden aanbevolen als goed voor het klimaat van de toekomst. Dat waren die tuinontwerpers misschien even vergeten. En dit jaar, met een niet zo heel warm maar erg nat voorjaar, vinden veel van die mediterrane planten ook niet fijn.

Ze zoeken het maar uit met hun Mediterrane tuinen. Daar wil ik over na gaan denken als we hier geen vorstdagen meer hebben. Tot die tijd denk ik dat je er beter aan doet door gewoon je tuin in te richten met de planten die je mooi vindt. En dan wèl op het etiketje kijken of die plant het fijn vindt in je tuin, natuurlijk. Anders doet hij het helemáál niet, Mediterrane plant of geen Mediterrane plant. En vergeet niet dat het hier af en toe nog steeds knap venijnig kan vriezen.

En denk je: dat lukt me nooit in mijn eentje, dat tuininrichten: Dan hebben we nog een cursusje voor je, doen we het samen. In september gaan we weer beginnen.

Fijn weekend en hopelijk houden we het nu een keertje droog