Nou ja, misschien. Misschien ook niet. Want dit is wel een heel gek jaar.

Normaal beginnen half februari de eerste vroege bollen te bloeien. Nee, geen sneeuwklokjes, die bloeien vanaf half januari. Ik bedoel meer winterakonietjes, sneeuwroem, de eerste vroege narcissen en zelfs vroege tulpen. En natuurlijk de krokusjes.

Die winterakonietjes en die sneeuwroem vallen niet zo heel erg op (tenzij je er een tapijt van geplant hebt). Als je ze in de tuin hebt, loont het dus de moeite om een wandelingetje te maken om te kijken of je al wat ziet. De krokusjes zie je wel heel goed, tenmiste de gele. De witte, blauwe en paarse zijn meer bescheiden. Die gele hou je meestal niet lang. De mussen vinden ze ook geweldig. Om te eten dan. Misschien ging mijn moeder in het verleden daarom wel de vogels voeren, in een ijdele poging om ze van de gele krokussen vandaan te houden. Dat hielp maar een beetje. De mussen aten het voer en als toetje een lekker hapje gele krokus.

Maar nu die narcissen.

Het geweldigst vind ik die narcissen die je rond valentijsdag in de winkels kunt kopen, de tête-a-tête. Onderonsje betekent dat in het Nederlands (letterlijk hoofd tegen hoofd). Geen idee waarom ze zo heten. Hele leuke, kleine, miniatuurversies van die grote narcissen uit de lente. En nou komt het mooiste. Na de bloei kun je die gewoon in de tuin planten. Het volgende jaar, om deze tijd, bloeien ze dan weer. En DIE narcissen zie je van een kilometer afstand. In vrolijk geel. Het lijkt wel pasen, maar dan de tweede helft februari en in miniatuur. En dat doen ze jaar na jaar, elk jaar met wat meer bolletjes, dus een iets grotere plek. Op een gegeven moment wordt die plek dan te groot, maar dat duurt even. En je hoeft er niets aan te doen!

Dit jaar is dat anders. Bollen reageren sterk op de temperatuur. Dus als het tegen het vriespunt komt, staat alles stil. Dan denken die bollen: ‘Wacht eens even, dit is me te koud. Even stoppen totdat het overdag zo rond de 9 graden wordt’. Ze bevriezen niet, maar groeien ook niet. Dus dit jaar vermoedelijk geen tête a tête om deze tijd (past wel bij de corona-tijd, onderonsjes mogen nu even niet). Tenzij het opeens fors warmer wordt (denk aan boven de 8 graden hier hè, niet overdrijven). Dan zie je alles opeens met de dag groener worden.

Het voordeel van die koude periode is, dat uitbloeien óók stilstaat. Dus die sneeuwklokjes, die normaal na twee weken zijn uitgebloeid, kunnen nu meer dan een maand bloeien. Ze staan bij ons nog in volle glorie. En als het koud blijft, nog langer. Om het een beetje goed te maken, lijkt wel. Als het warmer wordt, dan raken ze wèl snel uitgebloeid. Maar dan komen de krokusjes weer. En die narcisjes.

Andersom werkt het trouwens ook. Is het erg warm in de winter, dan bloeien bollen op gekke tijden. Het gekste wat ik heb meegemaakt op dat gebied was met kerstmis 2015. Toen stonden de narcissen opeens in bloei. Alsof het pasen was! Dat was niet eens meer een groene kerst, maar een géle kerst. Maar ja, met pasen was de koek toen op en hadden we saaie, groene bermen in plaats van die mooie gele.

Dat vind ik zo mooi aan de natuur, he. Je kunt plannen wat je wilt, maar ze blijft je verrassen….