Katten uit je tuin houden

Hee, daar is die rooie kortharige weer. Die komt nou iedere dag.

Af en toe lijkt mijn tuin een kattenontmoetingsplaats. Van alle katten uit de buurt. Ik krijg hier bovengenoemde rooie kortharige, een rood-met-witte langharige, een zwarte langharige, een grijs-met-witte kortharige, een grijze kortharige….en dat zijn de katten die regelmatig langskomen. Af en toe aangevuld met een nieuwe ster aan het firnament.

Waar maak je je druk om, hoor ik nou mensen denken. Die katten doen toch niks? Als ze nou rustig door je tuin lopen, is er toch niks aan de hand?

Als ze dat deden, ja. Maar daar blijft het niet bij. Afgezien de jacht op vogeltjes, die ik al heb beschreven in een eerder blog (Katten en vogels), zoeken ze je tuin op om een andere reden: als kattenbak. Katteneigenaren hebben de neiging om dat niet te geloven. Maar katten die makkelijk naar andere tuinen kunnen gaan, beschouwen de eigen tuin als hun territorium waarbinnen je niet poept. Dat poepen doen ze bij de buren. Holletje graven, behoefte erin, zand erover.

Op een gegeven moment stinkt je tuin naar kattenbak en dat is niet fijn. Afgezien nog van die ‘leuke’ verrassing die je krijgt als je in je tuin bezig bent en je grijpt in een kattendrol. Of de kattendrol plakt aan je schoenen en je loopt even je huis binnen. Gatsie! En IK heb niet om die katten gevraagd!

Nou heb ik al geen planten in mijn tuin staan als Kattenkruid (Nepeta), want dat spul is voor katten on-weer-staan-baar. Het zijn leuke planten als je ze plant. Maar daarna niet meer, want katten vinden het héérlijk om er op hun rug in te rollen. En daar wordt die plant niet mooier van. (Dus als je een kat hebt en een tuin en je wilt hem een plezier doen: plant kattenkruid! Je kunt er een mooi randje van maken. Lichtgroengrijs blad met blauwe bloemtjes, prachtig! Totdat je kat het ontdekt. Je randje wordt lelijk maar je kat is blij.)

Maar goed. Hoe hou je die katten nu uit je tuin? Een plant als Wijnruit wordt geacht zó afschuwelijk te ruiken (voor katten dan), dat het katten uit je tuin houdt. Helaas. ‘Mijn’ katten ontweken het wel enigszins, maar kwamen alsnog mijn tuin in. Ik heb zelfs een jonge kat gezien, die nieuwsgierig aan de Wijnruit stond te ruiken! Denk je dat je alles gezien hebt….Trouwens, die korreltjes die je kunt kopen, daar geldt hetzelfde voor. Staat trouwens ook op het pak: Als katten het gewend zijn om in je tuin te komen, helpt het niet meer.

Als je een open ingang hebt, zonder hek dat je dicht kunt doen, is het onbegonnen werk. Maar een hek helpt ook niet altijd, zeker niet als het van hout is. Daar klimmen ze met hun scherpe nagels en sterke spieren zó overheen. Hetzelfde geldt voor die houten schuttingen.

Dat klimmen over de schutting kun je tegengaan door hem te beplanten met doornige planten. Denk aan goed doornige rozen, vuurdoorn, Berberis julianae. (Ook goed tegen inbrekers, trouwens). Mooi excuus voor je buren. ‘Nee hoor, dit is niet tegen de katten. Dat is tegen de inbrekers.’ Want de verhouding met je kattenhoudende buren heeft de neiging wat te verkoelen als je dit doet. Zó zielig voor die katten! Krijgen ze doorns in de pootjes. Als je dan zegt dat het hun plicht is om die katten uit andermans tuin te houden, krijg je te horen dat je katten niets kunt leren en dat je ze toch niet kunt tegenhouden. Nou, dat kan dus wel. Let er wel op dat de beplanting goed aaneengesloten blijft.

Als je geen schutting hebt, helpt een dichte haag ook. Dan moet je weer opletten dat er onderin geen gaatjes zijn, anders kruipen de katten er onderdoor. Ook weer zelf gezien. Een stukje gaas op die plek lost dat probleem weer op.

Mijn vader ging heel wat verder. Mensen die klaagden over katten in hun volledig ommuurde achtertuin, raadde hij aan om boven op de muur anti-duivenstrips te plaatsen. Dat zijn die stroken met die pinnen, die moeten tegengaan dat duiven ergens gaan nestelen. Het zag er niet uit, maar geen kat kwam meer de tuin in. Het kattenbak probleem was opgelost en die mensen konden weer rustig in de tuin werken. En die zielige katten dan met wondjes aan de pootjes? Die waren er niet. Nee, katten zijn daar veel te slim voor. Die hebben dat heel snel door.

Boven dit blog wilde ik eigenlijk een foto hebben van een van de katten in mijn tuin. Maar die heb ik te goed getraind. Ze komen nog steeds wel af en toe, maar op het moment dat ze me zien bewegen (om mijn camera te pakken bijvoorbeeld), maken ze dat ze wegkomen. Nooit gedacht dat ik dat nog een keer jammer zou vinden…..

Facebook
Pinterest

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *