Het mag niet van God. Transgender. Zeggen ze. Zou best kunnen, geen idee. Maar als ik kijk naar Moeder natuur, dan heb ik daar zo mijn twijfels bij.
Bij dieren is het al langer bekend dat sommige exemplaren ‘gay’ zijn. Eenden zijn een bekend voorbeeld, maar ook bij merels zijn paartjes gezien van twee mannetjes. Ook door mij. En waarschijnlijk ook van twee vrouwtjes, maar die vallen niet zo op. Ze schijnen het bij mezen ook gezien te hebben. Ik vind dat knap, want mezenvrouwtjes en –mannetjes zien er voor mijn oog hetzelfde uit. Je moet echt héél goed kijken wil je zien wat een mezenvrouw is of een mezenmannetje.
Bij planten ligt dat wat moeilijker. Planten kunnen niet lopen en dat maakt het samenkomen van twee mannetjes of twee vrouwtjes bijzonder lastig. Samenleven als ‘gay’ stel zit er dus niet in. Ze hebben zelfs een tussenpersoon nodig om elkaar te kunnen bevruchten. Zoals de bijen, of de wind.
Dus die doen dat anders. Met variatie. En er is wat variatie bij planten. Je hebt allereerst de zogeheten tweehuizige planten. Dat zijn planten die het meest op ons lijken. Een vrouwtjesplant met vrouwelijke bloemen en een mannetjesplant met mannelijke bloemen. De vrouwelijke bloemen hebben alleen een stamper en geen meeldraden, de mannelijke bloemen hebben alleen meeldraden en geen stamper. Hulst is zo’n plant. Kun je zien als die bloeit en je neemt een beetje goede loep mee.
Dan heb je de eenhuizige planten en nu wordt het ingewikkeld. Want daar heb je twee varianten in: Eenslachtig en tweeslachtig. Bij eenhuizige, eenslachtige planten heb je wel aparte vrouwtjes- en mannetjesbloemen, maar die groeien op 1 plant. Bij tweeslachtige bloemen zijn de bloemen zowel vrouwelijk als mannelijk, dus hebben zowel een stamper als meeldraden. Tweeslachtige bloemen zijn altijd eenhuizig.
Ingewikkeld? Vindt de gemiddelde biologiestudent ook. Ik kom ze regelmatig tegen die het door elkaar gooien, zelfs plantkundigen. En dat is inclusief mijzelf. Dat komt omdat het de gemiddelde plantkundige geen lor kan schelen of planten eenslachtig of tweeslachtig zijn. Maar daar gaat het niet om.
Waar het om gaat, is dat moeder natuur niets opheeft met ‘er zijn vrouwen en en zijn mannen en daartussen is niets’. Als het werkt, dan werkt het en dan bestaat het. Wij mogen de reden niet snappen, maar dat doet er niet toe. Wij zijn geen God.
Maar nu komt het. Het gebeurt regelmatig, dat er afwijkingen zijn. Tweeslachtige bloemen op een normaal eenslachtige plant is een bekende. Voor plantkundigen dan. Geen reden om ophef over te maken, daarom weten veel mensen dit niet.
Af en toe gaan planten nog verder. En worden ze transgender. Dat wil zeggen, mannelijke planten kunnen op latere leeftijd vrouwelijk worden. Een berucht geval is de Ginkgo. Berucht, omdat de vruchten van de vrouwelijke ginkgo naar zweetvoeten ruiken. Daarom worden alleen mannelijke ginkgo’s aangeplant. Maar af en toe gebeurt het dat een mannetje op latere leeftijd een vrouwtje wordt. Daar is discussie over. Ze zeggen: je hebt een fout gemaakt en toch vrouwtjes aangeplant en dat gebeurt óók. Maar ik heb het verhaal ook op andere plekken gehoord.
En bovendien hebben we die andere plant: ons eigen exportproduct, zij het illigaal. De cannabis oftewel wiet.
Die heeft ook aparte vrouwelijke en mannelijke planten. En de vrouwtjes die leveren de hash en dus het geld op. Alleen, aan de zaden kun je niet zien of het mannetjes of vrouwtjes zijn. Maar slimme kwekers hebben gevonden dat je mannelijke planten met een beetje sturen ook vrouwelijk kunt maken. Bijvoorbeeld door ze op te kweken in een vochtige bodem, maar met een lagere luchtvochtigheid. Of ze op te laten groeien onder blauw licht. Wietplanten worden niet helemáál transgender. Er blijven wel mannetjesbloemen op de nieuwe transgender vrouwtjesplant zitten. Sommige mensen noemen dat hermafrodiet, maar dat is bij dieren. Bij planten heet dat gewoon eenhuizig, tweeslachtig. Maar het is wel transgender. Want dat waren ze niet.
De reden waarom planten dat kunnen heeft te maken met dat planten meerdere sets chromosomen kunnen hebben. Dat heet officieel polyploidie. (One lives and learns). Maar geloof de mensen niet die zeggen dat het alleen bij kwekers voorkomt en niet in de natuur. Paardenbloemen, die gewone paardenbloemen uit je tuin, zijn allemaal polyploid. En goed ook!
Die hebben helemaal niets meer op met mannelijke en vrouwelijke planten. Zelfs niet met transgender of hermafrodiet. Dat hebben ze allemaal achter zich gelaten. En daar is geen kweker aan te pas gekomen. Maar zoals je merkt als je de paardenbloemen uit je tuin probeert te houden: het werkt.
Transgender, hermafrodiet…..
Gewoon moeder natuur.
