Geschokt kwam een van mijn mede-vrijwilligers na de Kerstlunch op me aflopen. “Wat ik nou zag!” zei ze.

Kerst in Engeland begint met Guy Fawkes Day

Bij ons in Engeland is Kerstmis Een Ding. Het Hoogtepunt van het jaar. Die kerstperiode begint al op 6 november, de dag na Guy Fawkes Day. Voor degenen die niet weten wat dat is, op die dag wordt gevierd dat er net op tijd een Katholiek complot werd ontmaskerd om het Engelse Parlement op te blazen. Nu vindt op dit moment de meerderheid van de Engelsen stiekem dat opblazen van het parlement misschien niet zo’n heel slecht idee was, maar Guy Fawkes Day wordt desondanks elk jaar uitbundig gevierd. Dat komt voornamelijk door de grote vreugdevuren die door de gemeente worden aangestoken (met een Guy Fawkes pop erop die wordt meeverbrand –wel een beetje barbaars, als je er over nadenkt) en niet te vergeten het prachtige vuurwerk aan het einde van de avond. Als het meezit hebben ze er ook nog een kermis bij.

Engelse Kersttradities en de Kerstlunch

Vanaf Guy Fawkes Day zie je elke dag beetje bij beetje de Kerstetalages verschijnen en de etenswaar speciale Kerstverpakkingen krijgen. De winkeliers houden zich in november nog een beetje in, maar eind november, als de speciale Kerstverlichting feestelijk wordt ontstoken in de winkelstraten, dan gaan alle Kerstremmen los. En dan wordt het ook tijd voor de Grote Traditie: De Kerstlunch.

Op Eerste Kerstdag eet Engeland namelijk geen Kerstdiner, maar een Kerstlunch. Kalkoen met broodsaus met daarbij aardappelen in ganzevet, spruitjes(!) en pastinaken uit de oven en een Kerstpudding toe. Nou is die Kerstlunch zó belangrijk, dat Engelse bazen hun personeel graag in de gelegenheid stellen om met elkaar een Kerstlunch te eten. En dat vindt plaats in een gelegenheid. Vóórdat het kerstmis is.

Afgelopen dinsdag was de Kerstlunch van de Vrijwilligers van de Parsonage Gardens. Die was in de 19e eeuwse Parsonage in de Gardens zelf, wat wij als vrijwilligers verschrikkelijk leuk vinden. Het was een koud buffet. Dit is goedkoper dan een warme lunch en zo kunnen meer mensen meedoen, want wij moeten het zelf betalen. Maar goed, toen wij tegen drieën de tent volgevreten verlieten, gingen enkelen van ons nog een rondje lopen door de tuin om te kijken hoe die erbij stond – en om natuurlijk het eten te laten zakken.

De Grote Magnolia

Toen ik de deur uitkwam, liep een van hen met grote passen op mij af. “Wat ik nou zag!”, zei ze. “Iemand heeft as uitgestrooid bij de grote Magnolia. Sommige mensen doen maar. Is dat wel goed voor die boom?”

De Parsonage Gardens is een van de meest geliefde openbare tuinen van Manchester. In Engeland kun je een herdenkingsbank doneren aan een tuin en als we tegen alle verzoeken voor zo’n bank ja zouden zeggen, is er geen plek voor planten meer over.

Deze zeer geliefde tuin heeft plekjes die extra speciaal zijn. Zoals een oude Magnolia soulangeana. Dat ding is –naar schatting, want er is geen plantdatum bekend- rond de 100 jaar oud. Hij is meerstammig en is uitgegroeid tot een boom met een zeer brede kroon die in april uitbundig bloeit. Die grote kroon is dan helemaal bedekt met lichtroze bloemen met een iets donkerder roze streep. Een pláátje. Op een zonnige dag kun je op een bankje onder de boom gaan zitten, terwijl de lichtroze bloemblaadjes van uitgebloeide bloemen rondom je naar beneden dwarrelen, als een soort warme Magnoliasneeuw.

De as is niet goed voor de Magnolia

Dat dit voor veel mensen hun favoriete boom is in de tuin, lijdt geen twijfel. En ik kan het me dan ook heel goed indenken dat je de as van je favoriete oma bij haar even favoriete boom uitstrooit. En wat is daar mis mee?

Wat daar mis mee is, is dat die as voor een groot deel uit gemalen botten bestaat. En gemalen botten, dat is Calcium (kalk). En daar kan deze 100 jaar oude Magnolia niet zo goed tegen. Die is makkelijk met zijn bodem, als er maar weinig of geen kalk in zit.

Dat betekent dat we ons gedwongen zien om vandaag of morgen de as, die die mensen met zoveel liefde rond deze, hun dierbare boom hebben gestrooid, weg zullen moeten halen en ergens anders neer moeten strooien, waar het geen kwaad kan. Dat betekent dus ook dat, als die mensen zeg volgende week terugkomen om naar de as van oma te kijken, ze zien dat die as is weggehaald. Dat zal wel een beetje binnenkomen, vrees ik. Niet zo leuk.

Vráág het even!

Ik weet dat mensen liever de as van oma uitstrooien op een plek waar ze graag kwam dan op een strooiveld bij een begraafplaats. Snap ik helemaal, want dat zou ik ook doen. Maar niet iedere plek waarvan jij denkt dat hij geschikt is, kan dat hebben. Dus mijn advies is: vráág het even, voordat je gaat strooien. Anders kun je erachter komen dat de as een week later weg is gehaald.

Je kunt die as ook in je tuin strooien. Alleen, ook in je tuin zijn er planten die niet zo graag een laagje kalk op hun wortels hebben. Maar ja, hoe weet je welke planten dat zijn?

Of kijk in de Tuinkalender

Onze Tuinkalender geeft van planten aan of ze speciaal wel of geen kalk bij hun wortels willen hebben, of dat het ze niks kan schelen.

Kijk hier voor meer informatie over de Tuinkalender. Dan hoef je het ook niet meer te vragen, want dan wéét je het.