Vroeger was alles beter

Ach. Vroeger…toen ik jong was….toen had iedereen nog tijd voor elkaar, zaten ze niet de hele tijd op hun telefoon, was men nog beleefd en smaakte het eten veel beter. Veel groenten smaken tegenwoordig nergens meer naar en het fruit al helemaal al niet….En…(zo kunnen we nog wel een tijdje doorgaan).

Nee, vroeger was niet alles beter. Ik ben oud genoeg om me die goede oude tijd nog te herinneren en die had bepaald toch ook zijn minder leuke kanten. Vrouwen die tuinierden of zelf hun tuin inrichtten: het idee!

Er is alleen een klein stukje waarin de boven aangehaalde klager wel gelijk heeft. Het fruit smaakte vroeger ècht beter en vroeger is niet eens zo lang geleden. Ik denk dat het fruit in deze eeuw pas echt slechter begon te smaken. Namelijk met de teloorgang van de groenteman.

Met de teloorgang van de groenteman kregen de supermarkten vrij spel. De groenteman was behalve ondernemer ook liefhebber van zijn waar. Hij wist hoe groenten en fruit hoorden te smaken en ook hoe hij zijn groenten en fruit zó kon bewaren dat die het beste smaakten en het langste meegingen. Dat was dus niet in een plastic verpakking, want dat is één grote schimmelkwekerij. En zijn klanten wisten het ook.

Maar ja, zoals de groenteman wist, echt rijp fruit is kwetsbaar. Dat moet je voorzichtig behandelen anders gaat het kneuzen en schimmelen en dan smaakt het niet lekker meer. En, het allerbelangrijkste voor de handel: het wordt onverkoopbaar.

Groot, glimmend en niet lekker.

Voor de supermarkten is winst belangrijker dan smaak. Het fruit moet er aantrekkelijk uitzien en liefst het hele jaar te koop zijn. Dus wordt het overal vandaan gehaald en over grote afstanden vervoerd. De vraag van de supermarkten is daarmee anders dan die van de klant. Supermarkten willen fruit dat lang hard blijft, zodat het niet erg is als de vrachtwagen wat hobbelt, dat je lang kunt bewaren omdat het transport lang duurt en dat je kunt opslaan. En dat er groot, mooi gekleurd en glimmend, erg lekker uitziet. En dus glanzen de rode, grote aardbeien je vanaf de schappen tegemoet. Ja, wel 5 tot 6 Euro het pond, maar dan heb je ook wat. Het water loopt je in de mond. Totdat je je tanden in de aardbei zet. Dan smaakt hij nauwelijks naar iets. Echt niet zoals je in de folder werd gesuggereerd.

Nu is er een generatie opgegroeid die groenten en fruit alleen kent uit de supermarkt. Waar met name het fruit niet lekker is. Berucht zijn de ‘eetrijpe’ avocado’s en mango’s. Ja, als je ze een paar dagen buiten de koelkast bewaart. Dan worden ze wel eetrijp. Als je ze zo vanuit de supermarkt probeert te eten dan smaken ze meestal bitter en bijt je je tanden erop stuk.

Zelf kweken. Klein is beter.

En wat nu? Die ouderwetse groenteman, die krijg je niet zo een-twee-drie meer terug. Maar er is een oplossing: zelf fruit kweken. Zelfs in de kleinste, schaduwrijke tuin kun je nog wel een of twee vruchtensoorten kweken. Maar dan ben je er nog niet. Want in de supermarkten heb je geleerd om groot te zien als lekker. Die grote, niet zo lekkere soorten kun je ook als plant bij de kweker kopen en dat helpt dus niet. Groot is vaak niet beter. De kleintjes hebben veel meer smaak.

Er zit dus niks anders op dan om te experimenteren. Op een gegeven moment weet je welke soorten lekker zijn. En hoe je ze moet kweken. Hoe je voorkomt dat je aardbeien gaan schimmelen als ze op de grond hangen. En dat je niet op vakantie moet gaan na net een GrowBag te hebben opgehangen voor je aardbeien. Althans niet zonder je buren te hebben geleerd hoe je die precies water moet geven.

Maar dan! Heb je dat eenmaal onder de knie, dan gaat er een wereld voor je open. Dan komt die smaakexplosie echt in je mond, elke keer als je je eigen fruit eet. Hmmm! HMMMM! LEKKER!