De kerstlunch.

Gisteren had ik eindelijk weer eens een ‘ouderwetse’ kerstlunch. Dat is hier in Engeland een traditie, dat je met je werk in December gaat lunchen. Doorgaans zijn die lunches uitgebreid en rijkelijk overgoten met drank.

Vorig jaar kon dat niet: Alles was op slot. De enigen die nog een kerstfeestje hadden waren degenen in de flat van Boris Johnson. Hoe boos Engeland daarover is, is niet makkelijk uit te drukken. Vrouwen moesten in hun eentje bevallen zonder de toekomstige pappa erbij, mensen moesten via Facetime afscheid nemen van hun dierbaren die in die tijd overleden want alles wat niet-patient was mocht het ziekenhuis niet in. En dan dit.

De groep waar ik de kerstlunch mee had, is de groep vrijwilligers waarmee ik wekelijks een parkje in Manchester onderhoud, de Parsonage Gardens in Didsbury. Nou ja, parkje: het is eigenlijk een hele grote, openbare tuin. Hij is prachtig en wordt steeds mooier.En elk jaar organiseren we een kerstlunch. Die betalen we zelf en we doen ook veel zelf, om de kosten laag te houden. Niet iedereen die komt schoffelen, maaien en composteren heeft het breed. Deze lunch is ook niet ‘rijkelijk overgoten met drank’: de gemiddelde leeftijd is 75.

Tafelversiering van Hulst en Taxus.

We doen dus ook zelf de tafelversiering. Vanwege COVID hadden we de tafels ver uit elkaar gezet en zaten er niet veel mensen aan een tafel. Er waren dus veel tafels (we zijn inmiddels met z’n 30-en) en er waren dus evenzoveel kerstversieringen nodig. En een van mijn groepgenoten die had een briljant idee.

Ze organiseerde ergens lege jampotjes vandaan, haalde een snoeischaar uit de bak en liep de tuin in. Daar knipte ze stukjes Hulst en Taxus uit de struiken – een takje hier, een takje daar – en die deed ze in een jampotje met water. Lintje eromheen en klaar! Het zag er heel leuk uit, kijk maar naar de foto. Gewoon een paar wintergroene takjes met besjes in een jampotje.

Poedersuikersneeuw.

Voor het toetje had iemand zich nog meer uitgesloofd. Het toetje was brownie-bites. Die werden geserveerd op een dienblad en op dat dienblad lagen twee takjes bontbladige hulst – met poedersuiker erop als ‘sneeuw’. Zo simpel kan het zijn en het geeft een geweldig effect.

Maar wat als ik geen Hulst heb?

In Engeland groeit Hulst overal in de tuinen. Je ziet ze zelfs regelmatig als boom! Maar, hoor ik je al mopperen, ik hèb helemaal geen Hulst in mijn tuin en al helemaal geen bontbladige. En ook geen Taxus. Wat moet ik met die tip?

Nou, wees ergens blij. Want ik heb het groen mee naar huis genomen en O,O,O wat steken die bladeren van de Hulst venijnig! Die stekels staan 3 kanten op en prikken dus snel in je vel.

Maar je HOEFT geen Hulst en Taxus te gebruiken. Je kunt èlke wintergroene struik in je tuin gebruiken. Bijvoorbeeld de Viburnum tinus. Die groeit bij veel mensen toch de spuigaten uit en heeft in deze tijd van het jaar mooie, witte bloemen. Snoei enkele takken met bloemen af en zet ze in een vaasje. Heeft je Viburnum tinus van die prachtige, bijna zwarte besjes, dan wordt het nog mooier. Of koop een bosje bloemen en gebruik groen uit de tuin om te combineren. Wat dacht je bijvoorbeeld van klimop? Een sliertje klimop dat sierlijk uit je potje naar beneden hangt? Bij mij is klimop deels onkruid, dat elk jaar weggesnoeid moet worden, dus daarmee vang ik twee vliegen in één klap.

Kale takken kan ook.

Zelfs kale takken uit de tuin kun je nu gebruiken. Als je te ver uitstekende takken hebt van – zeg – de Klimhortensia, dan kun je die nu voor een deel afknippen. Gebruik ze als contrast tegenover je bloemen, bijvoorbeeld. Knip de takjes wel een beetje slim af, zodat je nog genoeg takken met bloemknoppen overhoudt, want het is een voorjaarsbloeier. En hij groeit krom, dus werken met lange takken lukt niet. Of, als je toevallig een Rode kornoelje hebt staan, kun je dáár enkele takjes af knippen. In een vaas met wat Klimop en bijvoorbeeld witte Chrysanthen (of gele, of zelfs rode) staat dat prachtig. Daar kan ik geen foto van laten zien, want ik heb geen Rode kornoelje.

Gebruik je fantasie en denk aan de kinderen.

Kortom, pak een kop koffie, ga voor het raam zitten en kijk eens naar je tuin. En nu niet of je nodig moet snoeien, maar meer of je niet iets ziet wat bruikbaar zou kunnen zijn als kerstversiering. En ga eens lekker experimenteren. Is het toch niet naar je zin, dan is de composthoop of biobak geduldig.

Nog één ding. Taxus is hardstikke giftig als je dat eet en van het eten van Hulstbessen kun je buikpijn krijgen. En er zijn nu eenmaal kleine kinderen die van alles in hun mond stoppen. Verwacht je kleine kinderen, zet dan je kerstversiering met Hulst en Taxus boven op de kast, waar ze er niet bij kunnen. Of gebruik onschuldiger soorten, die je niet weg hoeft te zetten. Veel plezier!