Het is om moedeloos van te worden. De tuin ziet er zo mooi uit. De struiken zijn geknipt en geschoren, de bloemen staan leuk te bloeien. Inclusief de bloemetjes die tussen de straatstenen omhoog komen. Grrrr. Daar wil je ze juist niet.

Hoe krijg je die bloemetjes weg? En het gras? En niet te vergeten het heermoes?

Borstelen? Branden? Heet water?

Of toch maar…

Roundup?

Tsja, Roundup.

Het werkt. Je doodt er planten mee. Maar als je niet uitkijkt, iets te veel.

De schutting moest vervangen worden. Het was er eentje die tegenwoordig best populair is. Een betonnen onderkant en betonnen palen. Met aan de bovenkant houten panelen. Best handig, want zo rotten die niet zo snel en gaat de schutting langer mee. Alleen niet oneindig. Dus: de panelen moesten vervangen worden.

De betonnen delen stonden niet helemaal recht meer. In de loop van de tijd waren er wortels onder gaan groeien die de betonplaten deels omhoog en opzij hadden gedrukt. Degene die de schutting min of meer recht kreeg en de nieuwe panelen plaatste, wilde dat voor de nabije toekomst tegengaan. En dus bespoot hij de grond. Met Roundup. Probleem opgelost…..

Totdat een mooie Weigelia in de tuin een week later opeens heel bruin werd. En afstierf.

Aan de andere kant van de schutting werden de blaadjes van de groenblijvende liguster en de mooie vuurdoornhaag opeens voor de helft bruin. De struikkamperfoelie liet niet de helft, maar alle blaadjes vallen. Bij de vijg gebeurde hetzelfde. Een jonge beuk die naast de schutting stond was al doodgegaan.

Ik hoopte dat de herfst- en winterregens het spul zouden verdunnen en de struiken zich het jaar erop weer konden herstellen. Ijdele hoop.

De vijg heeft zich wel min of meer hersteld, maar staat lang niet zo vol in het blad als vóór het repareren van de schutting. De struikkamperfoelie is dood. De helft van de groenblijvende liguster ook. De vuurdoorn, die in het voorgaande seizoen de helft van zijn blaadjes had laten vallen, liep in april en mei een beetje uit….en daarna ging de het grootste deel van de struik alsnog dood. Wat bleef leven kreeg hele vreemde, misvormde bladeren. Een hele bos sprietjes bij elkaar. Bloemkoolgroei, noemen ze dat. Of heksenbezemachtig. Typisch voor Roundupschade. Er komt wel blad aan, maar het is geen gezond blad. En dat misvormde blad begon pas te groeien na een week van hevige regen.

Ik denk niet dat de 30 jaar oude vuurdoorn nog te redden is. Hadden ze alleen maar wortels afgehakt om de schutting te vernieuwen, dan hadden de struiken ook wel een klap gehad, maar hadden ze zich kunnen herstellen. Maar nu overleeft alleen de vijg het. En de helft van de wintergroene liguster.

Het is dus duidelijk. Als je niet heel precies weet wat je doet met Roundup (en ook andere onkruidverdelgers) dan kun je zó een halve tuin doodmaken.

En als je niet uitkijkt, spoelt het ook nog naar het oppervlaktewater.

Waarom geen Roundup?

Dáárom geen Roundup.