Dit is al weer het laatste blog van april. Ook al zijn er dagen dat je daaraan twijfelt: De lente is echt bezig. En met de lente zie je niet alleen de beesten uit de winterslaap komen, maar ook de tuiniers. In de tuinen in de buurt zie en hoor ik het leven beginnen. Ik hoor snoeischaren knippen en straatjes geveegd worden. Ook de biobakken staan weer vol te wachten op het ophaalpunt.
Op Paasmaandag krijg je dan de Traditionele Gang naar het Tuincentrum voor wat nieuwe planten in je tuin. En in de krant en op internet krijg je dan de even Traditionele Waarschuwing: Pas op met planten uit het tuincentrum. Die zijn namelijk meestal niet zo bijvriendelijk als de etiketten vermelden. De bijvriendelijke planten zijn wel planten waar bijen nectar en stuifmeel op kunnen verzamelen, dat wel. Jammer genoeg zijn ze, om er aantrekkelijk uit te zien, lekker bespoten met neonicotinoïden. En dat krijgen de bijen dan weer binnen met die nectar en dat stuifmeel. Neonicotinoïden zijn middelen om insekten te doden. En laten bijen nou ook insekten zijn. Oepsie!
Dus heb ik dit jaar de fiets maar in de schuur gelaten. Ik vind het leuk hoor, rondstruinen in het tuincentrum om me te verlekkeren aan de planten die daar te koop zijn. Maar dan denk ik weer aan die bijen en dan krijg ik erg last van mijn ecologische geweten. Ik bedoel, als ik planten in de tuin zet waarmee ik de bijen vergiftig, dan ben ik niet helemaal slim bezig, nietwaar? En als ik die planten toch blijf kopen, dan worden die middelen nooit een keer in de ban gedaan. En helaas zijn de biologisch gekweekte planten nog iet erg algemeen. En bovendien duurder.
Maar ja. Koop ik geen nieuwe planten, dan heb ik geen nieuwe planten. En dan ziet mijn tuin er, zeker dit jaar, erg kaal uit. Dus wat nu?
De oplossing is heel eenvoudig: Zaai je eigen planten.
Kijk naar wat je wil hebben en koop niet de planten, maar het het zaad van die planten.
Nu het al zowat mei is, kun je het zaad gewoon in de tuin zaaien, maar zie je dat op de een of andere manier niet zo zitten, dan zaai je het gewoon in bakjes. Ik gebruik daarvoor oude eierdozen. Wat grond uit de tuin erin en zaaien maar. Gaat prima. Twee weken later heb je al je eerste kleine plantjes. Dan moet je wel nog verspenen, dat is je jonge plantjes een beetje uit elkaar halen en opnieuw oppotten, zodat ze groot genoeg kunnen worden om echt in de tuin geplant te kunnen worden. Verspenen is een werkje waar ik altijd een gruwelijke hekel aan heb, maar ja, wat moet, dat moet.
Wil je niet verspenen, dan is op zijn plek in de tuin zaaien de enige andere optie. Beetje dun zaaien, laagje aarde erover en zorgen dat het stuk ingezaaide aarde vochtig blijft, maar niet nat. Dat wordt dus ook een aantal weken elke avond lichtjes gieteren. Maar je bijen zijn blij met de moeite.
Want nu komt het mooiste. Het is natuurlijk heel fijn als je de hand kunt leggen op biologisch zaad. Maar zelfs als dat niet lukt, ben je nog goed bezig. Want ook al zit er gif op zaad, dat is niks vergeleken met het gif dat op de plantjes zit als je ze koopt. Dus als het plantje uit dat zaad opgroeit, wordt dat gif dat op het zaadje zat over het plantje verdeeld. En dat is, zeker als het plantje wat groter is geworden, (veel) minder dan 1% van wat er op dat zaadje zat.
En dat is dus véééél minder schadelijk voor de bijen. En de andere natuur.
Heb je dat nog nooit gedaan, dat zaaien, dan zou ik zeggen: Gewoon een keer proberen. Zelf je plantjes zaaien lijkt moeilijker dan het is. En durf je het niet aan, grond uit je tuin, koop dan een zak potgrond. Aan 1 zak heb je meestal wel genoeg.
Zelf zaaien heeft 1 nadeel: Je moet wel geduld hebben. Bij sommige planten duurt het echt meer dan 2 weken voordat je de eerste kiempjes ziet. Maar dan is het ook fantastisch. Elke dag zie je ze groeien. Ontzettend leuk om te zien, ook voor de kinderen of kleinkinderen, als je die hebt.
En je bijen zijn je er dankbaar voor.
N.B. De teksten op deze site, inclusief dit blog, zijn door mijzelf of José geschreven en mogen niet gebruikt worden zonder voorafgaande toestemming, ook niet om AI te trainen.
Ik zou het leuk vinden als dit blog je heeft geïnspireerd. Zou je dat met mij willen delen?
Geniet je van mijn tuinverhalen en wil je ze iedere week gratis in je mailbox ontvangen?
Druk dan op de knop hieronder, zo simpel is het.
