Nee, dit blog gaat niet over een Merel met de Pokken. Gelukkig niet. De vogelgriep is dit jaar al erg genoeg. Vanuit de Royal Society of the Protection of Birds, de Engelse Vogelbescherming, komen alarmerende geluiden. De helft van de Douglassterns, een zeldzame soort Visdief, van Engeland heeft dit jaar niet overleefd. De helft! Dat is niet een beetje. Ook Jan van Genten en Brandganzen hebben 30% of meer van hun populatie verloren.

De vogelgriep heerste elk jaar wel onder de vogels, maar niet zoals de laatste tijd. De variant die nu rondgaat, H5N1 HPAI is erg besmettelijk en erg agressief (daar staat die HP voor). Een soort Corona voor vogels dus, maar nog gevaarlijker. Als hij in een populatie kippen terecht komt kan hij 100% van de kippen doden. Daarom worden veel kippenboerderijen preventief geruimd.

Ook kalkoenen zijn niet immuun. Van de vrije uitloop kalkoenen in de UK heeft naar schatting ongeveer de helft het loodje gelegd. Vanzelf, of een handje geholpen door de Veterinaire Dienst. En dit is de UK, hè. Preventief ruimen doen ze hier alleen als het echt niet anders kan. Voor de boer een enorme strop. Maar ook de gewetensvolle vleeseter, die geen bio-industriekalkoen wil, komt er dit jaar bekaaid van af.

In de gemiddelde stadstuin heb je van de vogelgriep vooralsnog niet zo veel last. Tenzij je een kippenhok hebt. Er is een ophokplicht en het is dit jaar ècht veel beter om je daaraan te houden. Het zou toch vreselijk zijn als al je kippen doodgaan aan de vogelgriep. Dat gun je ze toch niet. Ook de buitenren is taboe; ze kunnen besmet raken door uitwerpselen van besmette wilde vogels. Wilde eendensoorten kunnen besmet zijn en doodgaan, maar net zo goed zonder symptomen rondvliegen. En met hun poep jouw kippen besmetten.

In héél zeldzame gevallen kunnen mensen ook vogelgriep krijgen en die worden daar dan flink ziek van. Mocht je een dode vogel tegenkomen, pak hem dan niet met je blote handen vast. Op de website van de overheid kun je vinden wat je wèl moet doen.

Gelukkig hebben het Roodborstje en het Winterkoninkje en de Merel op dit moment niet veel te vrezen. De tuinvogels de winter door voeren kan dus gewoon.

Maar helaas is de vogelgriep niet de enige ziekte waar vogels last van kunnen hebben. Er bestaat namelijk wel degelijk iets als vogelpokken. Ik kende dat uit Zuid-Amerika, waar ik vogels met de vogelpokken op de pootjes heb gezien. Jammer genoeg is die ziekte geen ver-van-mijn-bedshow: Hij komt in lichte mate ook voor in Nederland. Het is ook een virus. De vogeltjes krijgen rode bulten. Vaak op de pootjes maar ook wel eens op de vleugels. Ze kunnen er oud mee worden, maar als de snavel geïnfecteerd wordt is het gedaan met het vogeltje.

Ze kunnen elkaar ook besmetten*. Ook via de voedertafels en zo. Daarom vragen de Vogelbeschermingsorganisaties om geen aangevreten spullen van vorig jaar meer te gebruiken en elke week de voerbakken, voerplaats en het vogelbadje goed met zeep schoon te maken. Zeep helpt tegen besmetting met virussen. Tegen Corona, maar dus ook tegen de vogelpokken.

Niet zo’n leuk en opbeurend blog, dit, dus.

Daarom als afsluiter een maf verhaal over een Merel. Geen Merel met Pokken, maar wel een Pokken-Merel. Een Merel die Ze Ziet Vliegen.

Hier in Engeland hebben we een tuin en die tuin heeft een aantal Merels. We hebben ook een huis – uiteraard- en dat is weer voorzien van een alarm. Het is een goed alarm, dat eigenlijk niet afgaat als er niks aan de hand is. Tot enkele jaren geleden.

Nou is het een huurhuis en huisbazen in Engeland staan nu niet bepaald bekend om hun goede onderhoud. Zo ook bij ons. Het hout bij een van de ramen was aardig weggerot en ik dacht dat daarom het venster te veel bewoog en dus het alarm triggerde. Dus heb ik het raam provisorisch gerepareerd.

Het hielp niet. Ik maar prakkizeren wat er aan de hand was. Totdat ik een keer ’s ochtends wat vroeger uit mijn bed was en bij het bewuste raam ‘pok, pok, pok’ hoorde. Zachtjes sloop ik naderbij. Wat zou hiervan de oorzaak zijn?

Toen ik vlakbij het raam was en mijn hoofd langzaam –zachtjes, zachtjes – naar boven tilde, keek ik in het oog van een verschrikt Merelmannetje, dat meteen de kuierlatten nam. Aha! Dat was de boosdoener! Gesnapt! Natuurllijk, dacht ik. Het hout van het raam is zó rot, dat de Merel de insekten uit het hout gaat opeten. Maar dat moeten we hier niet hebben. Er is eten zat in de tuin, die Merel heeft dat raam helemaal niet nodig.

Dus ik stopmiddel en en verf gekocht en het raam provisorisch gerepareerd en geverfd. Ziezo. Probleem opgelost. En jawel hoor, we konden weer het alarm aanzetten zonder dat de buren om 6 uur ’s ochtends hun bed uit hoefden om te kijken waarom het alarm nou weer afging. Opluchting.

Tot ik kort geleden weer dat ge’pok, pok, pok’ hoorde. Op hetzelfde raam. Vreemd, dacht ik, de verf zit er nog op en ziet er goed uit. Dus toen ik dat pokkengeluid wéér ’s ochtends hoorde, sloop ik opnieuw de keuken in. En daar was dat mannetje Merel weer. Maar hij pokte helemaal niet op het hout! Hij pokte op het glas!

Nou zat er een oud blad van de basilicum-plant op een beker in de vensterbank geplakt. Misschien dacht die Merel wel dat daar heerlijke insekten onder zaten. Dat blad heb ik gelijk maar weggehaald, maar binnen tien minuten was de Merel weer terug. Pok, pok, pok. Toen heb ik het witte gipsen klokje maar weggehaald dat op de vensterbank stond. Dat was afgelopen zondag. Sindsdien heb ik hem niet meer gehoord en nu is het woensdag. Maar ik hoorde hem ook niet elke dag. Dus of het echt afgelopen is met dat gepok op dat raam?

Ik zie hem af en toe nog wel eens in mijn tuin rondsluipen. Onopvallend op het hekje, richting het keukenraam. Dus ik hou mijn hart vast.

Pokken-Merel.

(Update: iemand heeft het klokje gisterenavond weer in de vensterbank gezet gisteren en jawel hoor! Vanmorgen (donderdag) was het weer raak. ‘Pok. Pok. Pok.’ Het lijkt er toch op alsof de Merel iets met dat klokje heeft. Vreemd… Je zien z’n oranje snavel net achter de broodplank op de grote foto, ik verzin dit niet!)

*Iedere vogelsoort heeft zijn eigen vogelpokken, dus Mussen besmetten geen Groenlingen, alleen andere Mussen.