Controleer nu je zakken tuinaarde op slakken.

Slakken? Ik hoor het je denken. Het is pas eind februari en nu begint ze over slakken! Het moet haar wel hoog zitten!

Nou, dat zit het ook. Breek me de bek niet open. Grrrr.

Ik ben niet tegen slakken op zich, hoor. Het maakt allemaal deel uit van de natuur. Slakken horen er ook bij en ze moeten natuurlijk ook te eten hebben. Maar op een gegeven moment liep het bij mij de spuigaten uit.

Dat slakken van de bladeren van Hosta’s (Hartlelie is de officiele Nederlandse naam, maar wie gebruikt die?) kaalvreten, dat was mij bekend. Ach, als ze dat een beetje doen, levert toch weer een interessant bladerpatroon in de tuin. Maar daar bleef het niet bij.

Ik wilde Afrikaantjes – die leuke oranje bloemetjes- in de tuin bij de rozen zetten, omdat dat enorm helpt om het rozenaaltje in bedwang te houden. Zo gezegd, zo gedaan. Afrikaantjes gekocht bij het tuincentrum. Een stuk of 8, want ze hadden verschillende varianten en ik kon niet kiezen. En die netjes in de tuin gezet. Water gegeven en klaar, dacht Klara.

De volgende dag dacht ik: Maar die ene had toch TWEE bloemetjes gisteren?

Een week later dacht ik: Waar zijn mijn Afrikanen gebleven? Toen ik goed keek kon ik nog net enkele minuscule sprietjes uit de grond zien steken. Een dag later waren die ook weg.

Enkele jaren later deed ik het weer. Toen was alles na EEN DAG al verdwenen.

Het bleek dat ze opgegeten werden door Segrijnslakken. Dat is zeg maar het kleinere broertje van de Wijngaardslak. Ze zijn best groot en hebben een donkerbruin huis. En nou weet ik dat naaktslakken het grootste probleem vormen bij het opeten van planten, maar ik weet zeker dat het Segrijnslakken waren. Tijdens een van mijn –ik-wil-Afrikanen-in-mijn-tuin pogingen, was ik namelijk net op tijd om 1 grote Segrijnslak en 1 jonkie op de grotendeels opgegeten Afrikaan te zien: rustig maar systematisch er weer een laagje afvretend. Toen ze eindelijk weg waren stond er alleen nog maar een staakje. Dus geloof me nou maar: die Segrijnslakken zijn echt niet zo onschuldig. Helaas heb ik er zelf geen foto van.

Maar hoe kan dat nu? Waar komen die slakken vandaan? Van de buurtuinen natuurlijk en van besmette grond. Er kleven soms ook eieren aan vogelpootjes. Dat is allemaal niet te voorkomen en lastig te bestrijden. Hele pagina’s zijn er volgeschreven over slakkenschade op het internet. Daar kan ik misschien later wel een blog over schrijven. (O ja: eierschalen, koffieprut, cacaodoppen en koper werkt allemaal niet of nauwelijks. Dat je dat maar weet.)

Maar er is iets wat veel mensen niet weten: Slakken overwinteren in grond. Als het te koud wordt graven ze zich in. En dat doen in ieder geval de Segrijnslakken ook in jouw open zakken tuingrond. Dat ontdekte ik bij toeval. Ik maakte eind april een zak potgrond open en had toen iets van: Wat doen die slakken daar? En even later: O, wacht eens even…..

Ze kruipen niet alleen in die open zakken, ze paren daar ook. Die grond zit dan vol met slakkeneieren. Dat gebeurt in april. In de tuin vreten vogels en kikkers de slakkeneieren nog wel eens op, maar in die zak komen die niet. En jij nietsvermoedend die zakken uitstrooien in je tuin, of gebruiken voor je potten.

Ze zaten trouwens niet in mijn zak straatzand. Misschien is dat zand te scherp voor ze. Overigens vond ik laatst twee kleine naaktslakjes in mijn zak tuingrond. Dus niet alleen de Segrijnslakken vinden zo’n zak grond wel fijn.

Dus: goed dichtmaken die zakken grond, als je ze open hebt gemaakt. Met knijpers, tape of iets anders, zodat de slakken er niet in kunnen. Zijn de slakken er toch in gekropen, dan kunnen ze gelijk met het snoeiafval de biobak in. Slakkeneieren zien er uit als licht geelgroene bolletjes van ongeveer 2 mm groot. Beetje zoals melkglas, (Opaline). Ze zijn ongeveer even groot als die bolletjes die je wel eens kunt kopen als langzaam afgevende meststoffen. Maar dat zijn het niet! Weg ermee. Dit keer in de vuilniszak maar. Of je kunt ze een dag in de volle zon op je straatje laten liggen, daar kunnen ze ook niet tegen.

Je hebt dan geen slakkenvrije tuin, heb niet die illusie. Maar het helpt. Kun je tenminste twee weken van je Afrikanen genieten in plaats van 1 dag.

Flinke vorst helpt trouwens ook, zeker tegen de in de tuin ingegraven slakken, dus wie weet zijn er deze winter genoeg doodgegaan…

Bronvermelding:
* De foto van de slakkeneieren mochten we gebruiken van de site Natuurpunt.be. Dat is een Belgische natuurbeschermingsorganisatie. Ze hebben een hele leuke en lezenswaardige site. Hun stuk over slakken is de moeite van het lezen waard:https://www.natuurpunt.be/nieuws/wegslakken-nog-lang-niet-weg-20111019

** De foto van de segrijnslak komt van wikipedia: CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=94042