Terwijl ik dit schrijf kijk ik naar buiten en ik zie tot mij grote vreugde de eerste vroege narcissen in bloei staan. Wat zeg ik, de irissen bloeien ook weer, én de krokussen. Heerlijk, de lente komt er echt aan!

En wat gaan mensen dan doen? Die gaan zich dringend afvragen wat ze nu met die rotplek in hun tuin aanmoeten. Zoals onze 8e koffievraagstelster, die ons het volgende vroeg:

“Wat ik aan jou zou vragen bij een kopje koffie (cappucino met havermelk): Wat is nu echt een mooie lang bloeiende schaduwplant/heester die niet opgegeten wordt door de slakken”.

Ha! Lekker makkelijk! Een mooie, lang bloeiende schaduwplant die niet opgegeten wordt door de slakken? Wat wilt u verder nog, mevrouw? Een Mimosa die tegen koude wind kan? Nee, alle gekheid op een stokje, maar dit is een uitdaging! Ik ga er dan wel van uit dat het om echte, maar niet heel diepe schaduw gaat. Want in heel diepe schaduw daar groeit eigenlijk alleen maar klimop. En die kan prima tegen de slakken, maar of je die nou mooi vindt bloeien? Volgens mij bloeit hij trouwens in de schaduw nauwelijks.

Wat betreft die slakken: Dat is wel een ding dat veel mensen hoog zit, want ik kreeg daar maar liefst 3 vragen over binnen. Maar daar ga ik nu niet uitgebreid op in. Daar ga ik een andere keer nog over bloggen.

Komen we op de volgende eis: Het ding moet lang kunnen bloeien in de schaduw. En mooi zijn.

Nou kosten bloemen nogal wat energie en insekten zoals hommels en bijen hebben ook veel energie nodig om te kunnen vliegen. Schaduw is daarom niet hum favoriete eetplek. Dus, als die insekten toch niet komen om de bloemen te bestuiven, waarom zou een plant dan al die moeite doen om mooie, grote, kleurige bloemen te maken? Daar heb je niet zo veel aan als plant, toch?

Maar we hebben toch kwekers, zou je zeggen. Die maken toch ook planten met bloemen die helemaal niet meer bestoven kunnen worden, vierdubbel als die bloemen zijn. Soms zonder meeldraden.

Ja, dat zou je zeggen, maar op de een of andere manier werkt het niet zo. Er zijn geen lang bloeiende schaduwminnende rozen. Of tenminste, voor zover ik weet; heb je andere ervaringen, dan hoor ik dat graag.

Nou ja. En ik snap wel waar je mee zit. Uit mijn hoofd weet ik niet al te veel soorten die èn schaduw, èn slakkenbestendig zijn, dus ik heb er een praktisch boekje op nageslagen om te zien of ik met meer ideeën op de proppen kon komen. Het was een boekje van de RHS, dus dat moest goed zitten. Zou je zeggen, maar al snel rook het wat verdacht. Want ook de Hypericum inodorum ‘Elstead’ in werd genoemd als schaduwplant. Die heb ik in mijn tuin. Overal, want hij zaait zich goed uit en als je niet oplet….maar hij staat niet in mijn schaduwtuin. En als ik bij de symbooltjes kijk, dan zie ik: volle zon of halfschaduw. Ja, zo kan ik het ook. Maar naar die planten ben ik niet op zoek. Dus dat vind ik valsspelen. Maar oké, hij wordt niet opgegeten door de slakken.

Wil je èchte schaduwplanten hebben, dan blijft er niet zoveel over. Maar er zijn er toch wel een paar. Lelietje-van-dalen is er zo een. Hij bloeit niet zo heel erg lang, maar wel mooi èn hij bloeit in de schaduw. De slakken vreten er wel een beetje aan, maar ze vreten niet alles op. Tenminste, dat is mijn ervaring.

Er zijn ook een paar Geraniums die het in de schaduw goed doen. En Geraniums zijn lang bloeiende soorten, dus dat komt mooi uit. Denk aan Geranium nodosum of Geranium phaeum. Er zijn er vast een paar meer. Je moet wel goed op het etiket letten, want veel Geraniums willen graag zon of halfschaduw. Een andere plant die in aanmerking komt is het populaire Leliegras. Je kunt die ook in het wit krijgen of in lavendelkleur en hij is verder erg makkelijk.

Als een struikje geen probleem is, probeer dan eens een Daphne. De meest schaduwminnende is de Daphne laureola. Die heeft groengele bloemtoefjes, niet echt opvallend. Het is een langzame groeier en hij houdt niet van snoeien. Is de schaduw niet te diep, dan kun je Daphne odorata proberen. In Manchester staat hij in een schaduwborder. Net als de Daphne laureola bloeit hij in februari (en maart). Daphne odorata heeft toefjes roze bloemen die erg lekker ruiken.

En dan heb je nog Viola riviniana. Die heeft niet zulke opvallende bloemen, maar kan niet al te diepe schaduw goed aan. Hij bloeit paarsig in mei, juni. Het is niet gezegd dat de slakken die niet lusten, maar hij bloeit zo rijk dat er altijd genoeg overblijft.

Als de schaduw niet heel diep is, dan heb ik nog een verrassende keuze voor je. Namelijk de Hosta. De Hosta? Die gatenkaas? Slakken kunnen die toch op een afstand van een kilometer al ruiken? Ja. Maar sommige Hosta’s vinden de slakken niet zo lekker. Ze worden wel een beetje opgegeten, maar de gaten vallen mee.Er blijken veel soorten te zijn, maar niet veel met leuke bloemen. Ga eens rondneuzen, zou ikzeggen. Krijg je het al benauwd als je gaatjes in je planten ontdekt, dan vallen Hosta’s af.

Zo. Ik hoop dat ik je wat inspiratie heb gegeven en ik ben benieuwd of het je hiermee lukt om je slakkenprobleem op te lossen. Ik hoor het nog eens graag!