Wat bezielt die Merel?

Jagende Merel

“Wat doet ie nou?”

Ik kijk in een tuin die door een netheidsfreak is omgetoverd van een wat verwaarloosde wilde tuin in een grasveld waarin nog 1 (kleine) boom geduld wordt. Geen struik meer te bekennen, geen bloem…en geen vogel. Waar ze eerst graag in de tuin kwamen, vliegen ze er nu haastig overheen.

Behalve dit Merelmannetje.

Hij ziet me kijken en houdt me vanuit een ooghoek in de gaten. Maar niet te fanatiek, want hij is druk bezig. Achter een stuk muur heeft zich namelijk een puber-Merel verschanst. Het achterste deel van die Merel begint al volwassen veren te krijgen, de kop en de borst zijn nog bruin-gespikkeld. Hij heeft HONGER en laat dat merken. Opschieten, pa!

Pa heeft inmiddels iets tussen de grassprieten vandaan gepikt en gaat naar het terras. En nu begint het wonderbaarlijke gedrag. Pa Merel houdt het ‘iets’ tussen zijn snavel en begint dat iets over de stenen te schrapen. En nog een keer. En nog een keer. Na een tijdje draait hij het om en begint dan met schrapen van de andere kant.

Oeverloos geschraap

Ik kan niet goed zien wat vader Merel nu beet heeft. Is het een grote kever? Maar waarom zou hij die dan zo fanatiek zitten af te schrapen? Ik zie Merels regelmatig een worm verschalken. Dan wordt de worm twee of drie keer op de grond gegooid zodat de meeste aarde er af is, maar de paar korrels die er nog op zitten gaan zonder mankeren met worm en al naar binnen. Dus zo precies zijn die Merels niet.

Waarom dan dit oeverloze geschraap? Nadat vader Merel klaar is met schrapen, hopt hij naar puberlief en verdwijnt het hapje in de bodemloze keel van het kroost. Pa verdwijnt weer tussen de grassprieten en het hele cirkus begint opnieuw. Schraap, schraap, schraap….omkeren; schraap, schraap, schraap…..omkeren…schraap, schraap, schraap…enzovoort, enzovoort.

Op een gegeven moment komt hij erg dichtbij en kan ik zien wat hij nou aan het afschrapen is.

Een jonge Naaktslak.

Vader Merel voert zijn kroost jonge Naaktslakken. De een na de ander verdwijnt in de keel van het jong. En nou gaat me ook een licht op. Dat schrapen is om de slijmlaag van de naaktslak af te halen. Blijkbaar vinden niet alleen wíj die slijmlaag slecht verteerbaar.

Ondanks al dat afschrapen gaat het slakken voeren nog best snel. Elke twee minuten verdwijnt er wel een slak in het keeltje. Mooi zo, pa, volhouden! Prop al die naaktslakken maar in je puber’s keel! Ze mogen allemaal op!

Ik was al een fan van Merels, maar nu kan het niet meer stuk. Huisjesslakken die aten ze, dat wist ik, dat had ik ze zien doen. Dat huisje slaan ze stuk op een steen en de inhoud werken ze naar binnen. En nu ZIE ik ze Naaktslakken uit mijn tuin halen. Geweldig. Dat scheelt mij weer Slakkenkroegen.

Sterke maag

Er is nog een tuinbewoner die naaktslakken eet en dat is de Bruine Kikker. Het is wat lastiger om die naaktslakken te zien vangen – per slot van rekening hebben Kikkers geen jongen op sleeptouw die elke seconde gevoerd moeten worden, zoals de Merel dat heeft. Vrouwtjeskikkers dumpen eieren in sloten en vijvers, mannetjeskikkers dumpen daar hun sperma bij, op de een of andere manier gaat dat goed en worden die eieren (kikkerdril) bevrucht, maar voor de rest zoekt dat dril het maar uit. Vader en moeder Kikker zijn hem inmiddels gepeerd. En die jonge Dikkopjes, de Kikkertjes in wording, eten miniscule beestjes en absoluut geen naaktslakken. Veel te groot.

Dus moeilijk te zien wat die Bruine Kikkers nou eten. Maar een aantal jaren geleden heb ik het er toch een zien doen, een Naaktslak naar binnen werken. Daar werd geen slijmlaag van afgeschraapt, als ik het mij goed kan herinneren. Misschien hebben Bruine Kikkers sterkere magen dan jonge Merels, wie zal het zeggen.

Ook Egels staan erom bekend dat ze wel een Slakje lusten. En wel meer dan één Slakje ook. Maar die heb ik helaas nog geen Slak zien vangen. Dat is ook lastig, van die vangen ze met name ’s nachts. Dan is het moeilijk zien, want dan is het donker. En dan moet je die Egel ook nog tegenkomen. Meestal lig ik ’s nachts in mijn bed en droom ik misschien wel van Egels, maar ze echt zien is een ander verhaal. Nou ja. Misschien lukt dat ook nog wel een keertje, dat ik een Egel Slakken zie eten.

Tot die tijd leg ik bij wijze van spreken de rode loper uit. Voor mijn Merels en voor mijn Bruine Kikker….en hopelijk snel voor een Egel! Kom maar naar mijn tuin jongens, vreet al die Slakken maar lekker op! Er zijn er genoeg!

Merel aan de slakkensnack

Vind je dit blog leuk om te lezen en wil je meer weten over het onderhouden van je eigen tuin op natuurlijke wijze? Geef je dan op voor ons gratis Webinar Snoeien.

In dit webinar ontdek je de 4 gouden snoei regels waardoor je met meer kennis je planten en struiken kunt snoeien. Ze zullen rijker gaan bloeien, beter in vorm komen en jouw tuin gaat er geweldig uitzien.
>>link naar de inschrijf pagina voor ons webinar snoeien>>

Wil je nog een stapje verder gaan en wil je graag weten wannéér je wat doet in jouw eigen tuin en ook hoé je het moet doen? Geef je dan op voor onze Persoonlijke en Interactieve Tuinkalender, afgekort P.I.T.
Jouw eigen tuin onderhouden wordt een makkie met P.I.T.

Facebook
Pinterest

1 Reactie op “Wat bezielt die Merel?

  1. Hoi Els.
    Wat schrijf jij een fijne column’s over tuinieren. Ik lees ze graag. Wij krijgen elke avond egel bezoek. We zetten egel vier neer op schoteltje en daarover heen een zinken potje. De egel weet dit opzij te schuiven en eet zijn buikje rond. En daarnaast gaat hij/zij nog op zoek naar slakken en pissebedden.
    Win win zou ik zeggen!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *