De zomer is begonnen. Daar krijg ik altijd een beeld bij van vakantie, lekker warme dagen en niet te vergeten fruit. OK, er zijn zomers waarbij de dagen niet warm zijn maar koel en nat, maar in mijn verbeelding censureer ik dat gewoon even weg.
En het meest fantastische fruit is voor mij aardbeien. Heerlijk. Zoet geurende aardbeien die je in je mond laat lopen en waarvan de smaak in je mond tot explosie komt. Zomerkoninkjes.
Dus ik ga op weg naar de supermarkt om die dingen te kopen.
Ha ha ha.
Wat een deceptie. Wat een teleurstelling. Want ik weet niet hoe het met jullie is, maar wat ik in de supermarkt koop aan aardbeien tegenwoordig, daar lusten de honden nauwelijks brood van. Tegenwoordig heb ik mijn familieleden geleerd om eerst aan een doosje aardbeien te RUIKEN vordat ik ze koop. Ruik ik niet of nauwelijks wat, dan gaan ze weer terug in het schap.
Dat hoefde ik vroeger niet te doen. Ja, aardbeien in de winter of het vroege voorjaar, daarvan wist je dat zijn Spaanse knollen, die moeten uit Spanje komen en die zijn gekweekt op langdurig vervoer en niet op smaak. Dus ik heb mijn familie ook gedrild: Voor eind april geen aardbeien kopen. En dan nog.
Maar nu moet ik eind juni zelfs nog snuffelen aan de aardbeien. En na twee dagen in huis beschimmelen ze al in de doosjes. Grrr. Als ik nou, zoals vroeguh, 1 Euro per pond betaalde, OK. Maar ik betaal 2,50 en dan mag ik nog in mijn handen knijpen want dit is de aanbieding. En er is niks biologisch aan. Als ik dat wil, dan moet ik een heel eind fietsen, want zaken als Ekoplaza hebben we hier niet meer en er is nog 1 echte groentenman over, maar die is een knap eind fietsen weg. De supermarkt waar ik mijn spullen haal heeft trouwens al best veel biologische waar.
Dus ja, wat te doen? Zelf kweken dan maar?
Voor bosaardbeitjes is dat een goed idee. Die dingen kunnen op heel veel plekken groeien, zijn klein maar heel geurig en op de een of andere manier laten slakken ze aardig met rust. Tenminste bij mij.
Maar ja, die zijn klein. Je moet er een ontiegelijke hoeveelheid van hebben als je een leuke portie aardbeien naar binnen wil werken. En ze zijn wel geurig, maar niet zo heel erg sappig. Zet je de sappige aardbeien gewoon in je tuin, dan kom je er al snel achter hoeveel slakken je eigenlijk in je tuin hebt zitten.
Op hoogte kweken gaat beter en dan moet ik zeggen, ik ben best wel gecharmeerd van de Grow bag. Het is wel weer plastic natuurlik, dat is een flinke minpunt, maar Jose heeft dat ding nou al voor het 3e jaar en hij blijft het doen. Jose is meer van het watergeven dan ik, dus dat geeft een grotere kans op succes. Want geen water geven, geen aardbeien, zo simpel is het. Alleen, er zijn soms momenten waarop water geven ook bij Jose tussen wal en schip komt. En de plant leeft nog steeds.
Verder is de Grow bag de afgelopen twee winters buiten blijven hangen. Weliswaar op een beschutte plek, maar helemaal 100% beschermd tegen vorst was dat toch niet. En ook daar ging de plant niet stuk van.
Jose had geen biologische plant gekocht, voor zover ik weet. Maar dat kun je zelf wel regelen. Je regelt een Grow Bag en wat kleine, biologische aardbeienplantjes en zet die in de gaatjes. Regelmatig water geven, zeker de eerste maand en als het droog is. Met een maandje of zo heb je de heerlijkste aardbeien.
Je hoeft je trouwens niet te beperken tot Lambada aardbeien. Er zijn meer lekkere cultivars. Ik zou zeggen, experimenteer lekker en ga straks genieten.
En o ja, hang je Grow Bag zo op dat die wel regen kan opvangen, dus niet onder een afdak. Dat deed ik namelijk en dat gaat alleen goed als je trouw water geeft. Enfin, je snapt het al…Alle aardbeitjes verdroogd…
O, lekkere aardebeien…het water loopt me al in de mond..
N.B. De teksten op deze site, inclusief dit blog, zijn door mijzelf of José geschreven en mogen niet gebruikt worden zonder voorafgaande toestemming, ook niet om AI te trainen.
Dit klinkt harder dan ik bedoel, maar ik weet niet hoe ik moet zeggen dat je dat best wel met iemand mag delen, maar dat helaas Facebook tegenwoordig een no-no is sinds ze hun voorwaarden hebben aangepast. Grrr.
Ik zou het leuk vinden als dit blog je heeft geïnspireerd. Zou je dat met mij willen delen?
Geniet je van mijn tuinverhalen en wil je ze iedere week gratis in je mailbox ontvangen?
Druk dan op de knop hieronder, zo simpel is het.
