Twee maanden droog en mijn tuin geeft geen krimp

Ik was weer eens in Manchester, waar het, net als in Nederland, een flinke tijd droog is geweest. Dat is eigenlijk heel raar voor Manchester, maar goed, het komt dus wel eens voor. Dus dan bereid ik me voor op gele gazons en planten die stoppen met bloeien.

In de voortuin klopte dat. De bloemen van de Azalea waren begonnen met verdrogen, de Himalayaceder ruide twee keer zoveel naalden als normaal (zucht) en het gras was gelig in plaats van groen. Ik vond de beginnende vruchten van de Framboos er een beetje drogig uitzien. Ook de Fuchsia wilde nog niet erg hard gaan bloeien. Maar de Roos stond wel te bloeien en de rest van de planten gaf geen krimp.

De achtertuin daarentegen stond er fantastisch bij. Op een paar potten na kon je niet zien dat er sprake was van droogte. Het gazon achter stond vol met frisgroen gras, de Wilde Geraniums bloeiden volop, ik had eindelijk weer een volop bloeiende Vuurdoorn, you name it. De gele Roos bloeide als nooit tevoren. 10 bloemen tegelijk in bloei op die struik, dat had ik nog niet eerder meegemaakt.

Hoe kan dat? Bij de Parsonage Gardens zijn de 11(!) regentonnen inmiddels leeg en is het water niet aan te slepen.

Het geheim zit in het voordeel van lui zijn. En een beetje kennis van de bodem natuurlijk, waardoor ik weet dat een luie tuinier zijn vaak goed is voor de tuin. Want als bodemkundige ken ik de bodem en o, wat herbergt die veel geheimen!

We hebben nog geen weet van veel van die geheimen. Maar een van die geheimen hebben we wel inmiddels ontdekt: de rol van schimmels.

Toen ik begon met studeren, dachten we dat we het wisten. Je had dieren en planten en schimmels waren planten, ook al pasten sommige dingen niet helemaal in het plaatje. Zo hebben schimmels chitine, iets waarvan de harde buitenkant van insekten is gemaakt en onze nagels ook, trouwens. Maar de meeste schimmels groeiden in de grond en op planten en ze hadden geen benen, dus moesten het wel planten zijn, toch?

Nee, dus. Het is een aparte groep met eigen gewoonten. Hun eigenlijke lichaam bestaat uit een verzameling met elkaar verbonden draden in de grond. Die draden zijn weer verbonden met wortels van het overgrote deel van de plantensoorten en met elkaar. Het is groot, dat netwerk. Het kan kilometers lang zijn. En een van de dingen die zo’n netwerk schimmeldraden doet is water en mineralen halen. Desnoods van heel diep en heel ver: dat kan kilometers ver zijn.

Die draden zijn heel dun, met het blote oog kun je ze niet zien. In mijn Manchesterse achtertuin functioneert dat schimmelnetwerk prima. Ik kan lui achterover leunen als het droog is, alles is geregeld.

Maar….als je lekker gaat spitten, dan maak je dat netwerk stuk. Dan werkt het niet meer goed. Dus de nette tuinier die keurig-volgens-de-ouderwetse-regels de tuin in het voorjaar gaat omspitten, die staat nu water te geven.

Zo’n schimmelnetwerk is geen wondermiddel, natuurlijk. Als het hééél lang droog is, houdt dat netwerk op een gegeven moment het ook niet meer bij en dan zie je je planten gaan hangen. Dat gebeurt eerder in een zandige tuin op de volle zon en ook als je lekker veel kale grond tussen je planten hebt.

Dat heb ik niet, ik heb een halfschaduwtuin die helemaal begroeid is. En geen zandbodem.

En dus kan ik lekker genieten van mijn schimmelnetwerk en bij droogte lui achterover leunen.

Nou ja…die twee potten met Steenanjers en de Azalea heb ik toch maar wat water gegeven. Met de gieter. En toen ging het regenen. Heel fijn, want dan kan het verder de hele zomer droog zijn zonder dat ik me zorgen hoef te maken. Dankjewel schimmels!

N.B. De teksten op deze site, inclusief dit blog, zijn door mijzelf of José geschreven en mogen niet gebruikt worden zonder voorafgaande toestemming, ook niet om AI te trainen. 

Dit klinkt harder dan ik bedoel, maar ik weet niet hoe ik moet zeggen dat je dat best wel met iemand mag delen, maar dat helaas Facebook tegenwoordig een no-no is sinds ze hun voorwaarden hebben aangepast. Grrr.

Ik zou het leuk vinden als dit blog je heeft geïnspireerd. Zou je dat met mij willen delen?

Geniet je van mijn tuinverhalen en wil je ze iedere week gratis in je mailbox ontvangen?
Druk dan op de knop hieronder, zo simpel is het.

Facebook
Pinterest

Eén reactie

  1. Heel interessant om te zien dat mijn tuin ook die netwerkschimmels heeft sinds ik op een andere manier tuinier. Heb totaal geen last van droogte. Ik laat nl ook het loof van al de bollen, en het zijn er heel wat, afsterven en ik voel als ik wat loof weg haal dat het er supernat onder is.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *