Even ter opfrissing van het geheugen: We waren bezig met de volgende koffievraag:
Mijn Magnolia soulangiana is nu bijna 6 meter hoog en ik wil hem schenken aan iemand met meer ruimte voor deze prachtige struik.
Hoe overleeft de Magnolia de verhuizing en hoeveel kan er af om het vervoer mogelijk te maken en de overlevingskansen te vergroten.
De vorige week ging ik in op de mogelijkheden voor het voorbehandelen van de kluit. Nu weer verder.
Een van de grootste problemen die je hebt bij het verplanten van wat dan maar ook, is het transport.
Als je een grote vrachtwagen op het erf hebt staan, met een kraantje er aan, kun je in principe vrij grote bomen verplanten met een forse kluit en zonder te snoeien. Maar, zoals iedere ervaren boomverzorger je kan vertellen, kun je daarmee ook flink de mist in gaan als je niet weet wat je doet. Ik heb het zien gebeuren of over horen vertellen door mensen die het hadden meegemaakt: Bomen die te zwaar waren zodat de boom de kraan omver trok; kluiten die te zwaar waren zodat ze van de stam afbraken als de boom aan de stam werd opgehesen; dat bij niet goed vastgemaakte touwen de helft van de bast van de boom af werd geschraapt.
In jouw geval is het makkelijker: Het boompje is niet zo groot. Maar….zelfs als je het kluitje hebt voorgestoken, kan een mooie, grote kluit erg zwaar worden. Het makkelijkste is de boom vervoeren met, zoals het heet, de ‘naakte wortels’, dus de wortels zonder grond. Het boompje wordt dan opeens erg licht en een stuk makkelijker te vervoeren en planten.
Maar bij Magnolia heb je dan een risco en dat risico is het uitdrogen van de wortels. Een Plataan of een Iep kan er nog wel tegen dat een klein deel van zijn wortels is uitgedroogd bij verplanten. Een Magnolia niet.
Daar hebben we ‘t volgende op gevonden. Haal de boom uit de grond, schud het grootste deel van de grond eraf – maar niet alles. Wikkel dan wortels met grond in natte jute, dat je eerst hebt laten weken in een bak of emmer. Om dt alles wikkel je dan een stuk plastic. Zo heeft de Magnolia nog een deel van zijn grond mee, zonder dat je je een ongeluk tilt.
Puntje van aandacht: dit kan ALLEEN als de Magnolia DEZELFDE dag nog op de nieuwe plek wordt geplant. Die plek moet dus klaar zijn als jij met je Magnoliaatje komt aanrijden.
Maar ja. Je hebt niet alleen te maken met wortels, maar ook met takken. Vandaar je vraag over snoeien. En het is jammer, want een Magnolia soulangiana heeft een pest-hekel aan snoeien. Voor deze struik wordt lichte snoei aangeraden die je midden in de zomer moet doen, tijdens warm, droog weer. En dat duurt nog een maandje of 8. Dat gaat hem dus niet worden.
Maar, je kunt wel íets doen. Kort een of twee lang uitstekende takken in door het jonge hout, dat is het stuk dat dit jaar is gegroeid, in te korten op de manier zoals beschreven in onze snoeicursus, die je immers hebt gevolgd.
Kan dat ook met de topscheut? Die zou je graag wat korter wilen hebben, want die zorgt ervoor dat het boompje lang wordt. Ja, dat kan, maar het risico is dat je boompje bovenin rozetjes gaat vormen. En hoe krijg je die weer weg? Dus, als het niet hoeft, doe het niet.
De overige takken bind je voorzichtig een beetje bij elkaar. Je doet dat door er een touw omheen te draaien en dat langzaam aan te trekken. Om te voorkomen dat je de bast beschadigd, doe je stukken stevig maar buigzaam karton tussen bast, takken en touw. Let erop dat die stukken op hun plek blijven. Als je te snel of te hard trekt, breken je takken en als je je kroon te smal wil maken gebeurt dat ook. Het moet echt héél voorzichtig.
Op de nieuwe plek haal je eerst het touw van de kroon. Zijn er toch takken gebroken, dan snoei je die kort op de bekende manier. Vergeet niet om je snoeischaar te desinfecreren met een doek met spiritus voordat je gaat snoeien.
Vervolgens zet je het boompje rechtop en plant de kluit. En dan komt er nog iets belangrijks: Ook al verplant je hem in de koele tijd, dan nog moet je hem de eerste twee weken dagelijks een buitengieter water geven. Als het namelijk in de grond 10 graden of hoger is, maakt de Magnolia nieuwe wortels aan en daarvoor heeft hij water nodig. Als het héél veel regent hoeft dat niet, maar het moet dan wel echt véél regenen.
En voor de rest: Hopen en bidden dat het goed gaat. En niet vergeten om het eerste jaar regelmatig water te geven, zeker als het een tijdje droog is, b.v. in het voorjaar.
Ik ben heel benieuwd of het zo gaat lukken en zie t.z.t. graag wat foto’s.
N.B. De teksten op deze site, inclusief dit blog, zijn door mijzelf of José geschreven en mogen niet gebruikt worden zonder voorafgaande toestemming, ook niet om AI te trainen.
Dit klinkt harder dan ik bedoel, maar ik weet niet hoe ik moet zeggen dat je dat best wel met iemand mag delen, maar dat helaas Facebook tegenwoordig een no-no is sinds ze hun voorwaarden hebben aangepast. Grrr.
Ik zou het leuk vinden als dit blog je heeft geïnspireerd. Zou je dat met mij willen delen?
Geniet je van mijn tuinverhalen en wil je ze iedere week gratis in je mailbox ontvangen?
Druk dan op de knop hieronder, zo simpel is het.
Eén reactie
Weer een gezellig verhaal op zondagmorgen, dank jullie. Groet Anneke