Niet zo heel lang geleden was ik met mijn jongste naar het dorp gelopen om boodschappen te doen. Het waaide flink, maar het was droog en dachten: Kom! We kunnen wel tot het einde van de middag wachten, maar dan giet het misschien weer. Manchester hè. Je weet het nooit 100% zeker.

Dus wij togen naar het dorp en toen we ruim een uur later terugkwamen, was er iets geks. Je kon er zo gauw niet de vinger op leggen, maar er was opeens iets anders. Tot mijn jongste zei: ‘Wauw, moet je nou eens kijken!’ En het was wauw. Waar eerst een forse, oude Paardenkastanjeboom op het hoekje van de tuin van de buren stond, was nu een gat. De boom zelf lag uitgestrekt over de weg. Omgevallen.

Dat is dan toch wel even schrikken. Want normaal lopen we toch wel 2x per dag onder die boom langs. Zo ook vlak voordat hij gevallen moest zijn. De buren hadden niks gehoord. Ja, ze hadden wel wat gehoord, maar dachten dat er een paar afvalbakken waren omgewaaid. Het waaide immers behoorlijk.

Op twee buren na nam iedereen het gebeuren tamelijk rustig op. OK, er was onverwacht een grote boom omgevallen. Maar er liep niemand op straat toen het gebeurde en de boom was precies zo gevallen dat hij geen schade aanrichtte. Want, of de duvel ermee speelde: de buurman had net de kroon van de linde aan de overkant smaller laten maken. De boom was er net voor gevallen en er was nog geen tak afgebroken. Frappant.

De overige twee buren waren wel over de rooie. De ene maakte zich druk over wat had kunnen gebeuren: ‘Hij had op mijn auto kunnen vallen!’ Nou, niet als de auto netjes op de parkeerplaats stond. De boom kwam er niet eens in de buurt. De andere buurman maakte zich druk over het feit dat hij niet met de auto weg kon totdat de omgevallen boom opgeruimd was. Hij zei tegen mij: ‘Ik heb nog gekeken of ik over de buurman zijn gazon mocht rijden, maar hij was niet thuis’. Dat die buurman elke week zijn gazon liefdevol bijhoudt en verzorgt, was blijkbaar niet zo belangrijk. Ik stond daar wel een beetje van te kijken en ik snapte het ook niet. Als je een afspraak hebt, dan kan je toch bellen? Dit is toch duidelijk overmacht. De andere vijf buren, die er ook niet door konden, deden niet zo moeilijk.

Overigens kon dank zij de buurt-app snel een boomverzorger komen en was de boom binnen 3 uur opgeruimd. Om vier uur ‘s middags was de weg weer helemaal vrij en konden alle auto’s er weer door.

Het blijft toch wel een beetje een ding, omvallende bomen. Want aan de ene kant: het is nogal geen massa, die valt. Staat je auto er onder, dan blijft daar weinig van over. Van de andere kant moet ik ook denken aan de uitspraak van een voormalig beheerder van het Vondelpark in Amsterdam, met 10 miljoen bezoekers per jaar en redelijk wat omvallende bomen: ‘De bomen in het Vondelpark zijn heel beleefd. Ze wachten tot iedereen voorbij is en dan pas vallen ze om.’

Om rampen te voorkomen worden de bomen van de gemeente op vaste tijden gecontroleerd op standvastigheid. Maar wat nog erg moeilijk te controleren is, is of die bomen nog genoeg levende wortels hebben. En dat was ook hier aan de hand. De boom was al aan het aftakelen en had al een holte, maar dat was niet de reden dat het fout ging. Hij was gewoon van zijn wortels afgescheurd.

Maar ook deze boom had gewacht totdat wij weg waren en was gevallen op de enige plek waar hij geen schade aan kon richten.