Wat in het vat zit verzuurt niet. Vorig jaar had ik in mijn blog nu eens aan jullie iets gevraagd: Namelijk welke vraag jullie aan mij zouden stellen als we gezellig eens een kopje koffie zaten te drinken. Nu ik laatst keek of ik alle Koffievragen behandeld had, bleek deze nog open te staan:
“Verder heb ik nog wat vragen/tips voor een blog: Zou je in het najaar tips willen geven over het overwinteren van planten zoals bv een oleander of fuchsia in een huis zonder orangerie? Dus een gewoon nieuwbouwhuis, want m’n oleander en fuchsia verliezen alle bladeren nu”.
En het is nu najaar. Komt dat even goed uit! Wat nog beter uitkomt is dat ik al jaren twee Fuchsias heb en José een Oleander. En we hebben allebei geen orangerie.
Eerst maar even over de Fuchsia. Ik neem aan dat je het over de struikFuchsia hebt, dus de Fuchsia zoals de Fuchsia magellanica of de Mrs Popple. Want het antwoord voor de eenjarige Fuchsia is natuurlijk: die overwintert niet, die gaat dood.
Mijn Fuchsias staan gewoon in de grond. Eentje wordt een beetje overwoekerd door een conifeer, de andere staat vrij onbeschut bij de voordeur. Op het Noordoosten. En dat ging jaren goed. OK, de struik hield op met bloeien in de winter, maar de blaadjes bleven er aan. Nou waren de winters die eerste 3 jaren mild. Het was wel koud, maar het vroor niet.
De laatste jaren kwam daar verandering in. Begin 2019 bevroor een deel van de blaadjes en een deel niet. Ik keek uit het raam en dacht: “Hm. Gaat dit wel goed?”. Geen man overboord, zo bleek, dat kwam helemaal goed in het voorjaar. Maar in de winter 22/23 bevroren alle takken. 2 keer. Ik hield mijn hart vast. De dwergstamroos had al de geest gegeven, de wintergroene Azalea, de Koolpalm en de Ribes ook en nou zou de Fuchsia, die zo mooi bij de voordeur stond, ook het loodje leggen? Maar nee. Laat in het voorjaar begon hij vanaf de grond weer uit te lopen: de bovengrondse plant kon dan wel dood zijn, de wortels waren nog springlevend.
In een van mijn tuinboeken staat dan ook ijskoud: elke winter in maart tot 2,5 cm boven de grond afsnoeien. Dus dat kan gewoon. Ook bij jou. Het is niet erg als de Fuchsia zijn blaadjes verliest. Die groeien in de lente gewoon weer aan. En heb je dode takken: in mei weet je welke takken het niet hebben overleefd en die snoei je tot 2,5 cm boven de grond toe weg.
Bij mij worden de wortels elk jaar beschermd doordat ik het blad dat in de border valt gewoon laat liggen. Vertrouw je het niet, of wordt het -10 of zo, leg dan stro rond de plant op de grond. Of nog meer bladeren. Niet te vast, lekker los, maar wel zo dat het stro niet wegwaait. Desnoods doe je er een netje over dat je vastzet met stokjes.
Als je een Fuchsia in een pot hebt, wordt het anders. Ik heb geen Fuchsias in een pot, maar wel Pelargoniums. Die kunnen minder goed tegen vorst dan Fuchsias. Voor die hou ik de weersverwachting scherp in de gaten. Dreigt het ‘s nachts te gaan vriezen, dan pak ik ze met pot, plant en al in met noppenfolie en zet ik ze pal tegen de gevel op een beschutte plek. Net tegen het huis aan is het toch een paar graden warmer. Als ze maar uit die snijdende wind staan. Ik zet ze wel in de schaduw, want ze zouden anders eens kunnen denken dat het al lente wordt.
Jose doet ook zoiets bij de Oleander. Die staat bij haar in een pot de hele zomer langs het water te pronken, in de zon en ook de wind. Maar zo rond deze tijd, als de kans op nachtvorst zo langzamerhand toeneemt, dan verhuist ie. Dan gaat hij naar zijn winterstalling. Dat is bij haar op een tafel tegen het schuurtje aan, onder het afdak van het overdekte terras. Voor de meeste Hollandsche Winters is dat ruim voldoende. Bij haar wordt hij ook kaal, maar dat is gewoon bescherming tegen ons klimaat. In de zomer bloeit hij prachtig.
Komt er nachtvorst, dan gaat hij het houten schuurtje in. In dit schuurtje is geen verwarming. En dan moet je oppassen. Dan moet hem niet op de vloer zetten, want daar is het het koudste. Op een tafel of een plank is prima, of op een doos of een krukje. Of, zoals José het doet, op het karretje waarmee ze de pot vervoert. Want die pot is vrij groot en dus zwaar. Dan doet ze er stukken karton omheen of een vorstbeschermingsvliesdoek en tot nu toe gaat dat prima. Heel af en toe geeft ze hem een beetje water.
Deze maatregelen zijn niet voldoende als we een elfstedenwinter krijgen. Of bij zo’n vervelende winter als 2022/2023, met eerst 15 graden en vlak daarna -6. Dan heb je met vorstgevoelige planten een probleem. Dat kan natuurlijk gebeuren, maar niet elk jaar. Voor nu zou ik me daar niet heel druk over maken.
Ik hoop dat ik je hiermee heb geholpen. Zou je me dat willen laten weten?
Ik zou het leuk vinden als dit blog je heeft geïnspireerd. Zou je dat met mij willen delen?
Geniet je van mijn tuinverhalen en wil je ze iedere week gratis in je mailbox ontvangen?
Druk dan op de knop hieronder, zo simpel is het.