Ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha!

Haaa, ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha, Ha, Ha!

Was me dat even lachen. De tranen stromen over mijn wangen. Nee, dat is niet uitlachen. Dat is herkenning.

Want denk eens even na. Hoe krijg je een perfecte tuin? Echt perfect, bedoel ik?

Precies. Je gaat alle mogelijkheden af en kiest daarvan degene die bij jou het beste past. Dan krijg je de perfecte tuin.

Zo stond ik er ook in. Ik had een ambitieus plan. Ik zou dat gaan doen. En dan kwam ik vanzelf wel op de perfecte tuin. Want ik wist welke planten goed in mijn tuin zouden groeien en welke niet. Dat was al de helft gewonnen, niet?

Nou…eh….

Dat is een leuk idee, totdat je weet hoeveel plantensoorten de wereld kent. En, dat wordt geschat op ruim 350.000 soorten, varens niet meegerekend. Ga je die allemaal bekijken en leren? 350.000 soorten? Weet je wel hoeveel tijd je daarvoor nodig hebt?

Laten we eens zeggen dat je alleen maar wil kijken of ze geschikt zijn en dus in aanmerking komen. En zeg dan dat je 5 minuten nodig hebt voor het losjes bekijken van 1 plant. Om echt alleen maar kijken of ze in aanmerking komen. Of ze, ik noem maar een zijstraat, op klei kunnen groeien. Of in de volle zon. Of dat ze tegen vorst kunnen. Meer niet. De rest komt later, na je voorselectie.

Met 5 minuten kijken per plant kun je 12 planten per uur doen. Zelfs als je dat 16 uur per dag volhoudt en je er een heel jaar bijna volledig aan besteed, dus 360 dagen, dan nog heb je pas 69.120 heel summier bekeken. En dan heb je elk weekend doorgewerkt en maar 5 dagen vakantie genomen, inclusief kerstmis. Volgens mij komen die planten dan je neus uit en vind je na dat jaar dat enige perfecte tuin de tuin is die in elk hoekje en gaatje is volgestort met asfalt. Zwart, want je kunt geen groen meer zien.

Ja, kun je zeggen, als je nu de tropische soorten weglaat, dan ben je met dat jaar wel klaar. Misschien. Ik ga niet verder rekenen, maar we vergeten hier onze Vrienden-met-de-Groene-Vingers met hun cultivars. Die zijn wat bezig geweest! Van de 300 soorten rozen hebben ze bijvoorbeeld 30.000 verschillende cultivars gemaakt. Oepsie! Dat kost je alleen al een half jaar extra.

En dan hebben we het nog niet eens gehad over groeivormen, bestrating en water. Het is gewoon niet te doen, deze aanpak. Je maakt jezelf helemaal gek. Daar ben ik ook achter gekomen en daarom heb ik hem dan ook laten varen.

Kortom, de perfecte tuin bestaat niet. Je kunt jezelf een hoop stress besparen als je dat los laat en een wat luchtiger aanpak hanteert. Ik kan het iedereen aanraden.

En als je denkt: Maarik kom er zelf toch niet uit, dan hebben we nog een leuke cursus voor je: Je eigen tuin ecologisch inrichten. Dan hoef je het niet alleen te doen. Je krijgt misschien niet de perfecte tuin, maar de tuin die bij je past. Is veel leuker.