Ha. Zomer. Lekker in de tuin zitten met een boek en een beker thee genieten van de bloemetjes. Het snoeien is gedaan.

Ja, ja. Maar niet voor mij. Ik kijk naar mijn tuin en denk: ik moet nog zo veel snoeien!

Snoeien? In de zomer?

Ja, in de zomer.

Voor de mensen die het nog niet wisten: Je kunt snoeien in alle seizoenen. De late wintersnoei. De vroege voorjaarssnoei. De late voorjaarssnoei. De vroege zomersnoei. De late zomersnoei. De vroege herfstsnoei. De late herfstsnoei. De vroege wintersnoei. En dan is het weer oud-en-nieuw en begint het circus weer opnieuw. Je zou er nerveus van worden.

Maar ik laat me niet gek maken. Nou ja, een beetje dan.

Want er zijn planten die je per sé in de zomer moet snoeien. En er zijn planten die je het hele jaar kunt snoeien, maar waar ik dan weer niet aan toe gekomen ben. En die kunnen ook mooi in de zomer. Want in de winter kan het knap koud zijn. En dan heb je weer planten die je eigenlijk TWEE keer per jaar moet snoeien: een keer in de winter/vroege voorjaar en een keer in de zomer. En dan heb je nog de verwaarloosde vruchtbomen.

Mijn vader had als grote hobby tuinieren en speciaal het opkweken en vormen van fruitbomen. Daarom hadden we ook een volkstuin. En hoe veel mijn vader ook van mijn moeder hield, zijn tweede grote liefde was die tuin met zijn fruitbomen. Die volkstuin zag er altijd prachtig uit, want mijn vader moest en zou er in de zomer elke dag even in werken. Hij kon het niet laten. We woonden in de zomer ook op de volkstuin. De leukste tijd voor mijn vader.

Mijn moeder vond de zomer ook altijd een leuke tijd. De kinderen hoefden niet ’s ochtends de deur uitgejaagd te worden, naar school. ’s Avonds hoefde er niet gelet te worden op of het huiswerk gemaakt werd. Maar ja, mijn vader werkte altijd in die tuin.

Dus toen het kon, gingen we twee weken op vakantie. Even iets nieuws verkennen, weg van de tuin. Eerst naar de kust. Een paar jaar later had mijn moeder dat wel gezien en vond ze een huisje op een boerderij, want dat was leuk voor de kinderen. En dat was het ook. We mochten de kippen voeren en spelen met de bok. En kijken naar de varkens, want het was een varkensboerderij uit de tijd van voor de megastallen. Mijn ouders konden het heel goed vinden met de boer en de boerin.

Maar….die boerderij had een boomgaard en de boer gaf toe dat hij de laatste jaren geen tijd had gehad om die boomgaard te snoeien. Ach, zei mijn vader, ik kan je wel helpen, als je dat wil. Nu, dat wilde de boer wel. De volgende dag zat mijn vader er in. Want de zomer is een ideale tijd om verwaarloosde boomgaarden te snoeien. Hij had de vakantie van zijn leven. Mijn moeder iets minder. Maar ze hoefde ons niet bezig te houden en niet op te letten of we niet te ver de zee in gingen en dat scheelde enorm.

Ik heb geen verwaarloosde boomgaard, maar wel een wat uit de kluiten gegroeide Japanse esdoorn. En die moet ook in de zomer. Anders gaat hij bloeden.

Dus nu zit ik te prakkezeren hoe ik dat het beste aan kan pakken. Maar het valt mee, hoor. Ik doe dat gewoon zittend. Op mijn terras, in het zonnetje. Met een lekker glas thee en genietend van de bloemetjes. Het komt helemaal goed.